دیوید مارکوس، رئیس سابق پیپال و سرپرست پروژه ناکام کریپتوی متا به نام لیبرا، سکوت خود را درباره مکانیسمهای سیاسی که پروژهای را که به عنوان یک ابتکار تحولی در پرداختهای جهانی توصیف میکرد، شکست. افشاگریهای مارکوس در پی بحث مارک آندریسن، سرمایهگذار خطرپذیر، درباره لیبرا در تجربه جو روگان، او را وادار کرد تا وقایع پشت صحنه را روشن سازد. لیبرا که با جاهطلبی بالا در ژوئن ۲۰۱۹ راهاندازی شد، هدف آن ایجاد یک سیستم پرداخت جهانی مبتنی بر بلاکچین و استیبلکوین بود که میتواند ناکارآمدیهای پرداختهای مرزی را برطرف کند. این پروژه از همان ابتدا با بررسیهای شدید مواجه شد و دیوید مارکوس تنها چند هفته پس از اعلام آن در مقابل کمیته بانکداری سنا و کمیته خدمات مالی مجلس شهادت داد. مارکوس اظهار داشت که دو سال پس از رونمایی لیبرا، تلاش بیوقفهای برای رفع نگرانیهای قانونی مربوط به جنایات مالی، پولشویی و حفاظت از مصرفکننده صورت گرفت. تا اوایل ۲۰۲۱، مارکوس ادعا کرد که لیبرا (که بعداً به دییم تغییر نام داد) از برخی اعضای هیئت مدیره فدرال رزرو برای اجرای یک پایلوت محدود مجوز گرفته بود. مارکوس در یک پست اظهار کرد که وزیر خزانهداری، جنت یلن، در یک لحظه بحرانی وارد عمل شد و به رئیس فدرال رزرو، جروم پاول، هشدار داد که حمایت از راهاندازی لیبرا به منزله «خودکشی سیاسی» خواهد بود. اگرچه این مکالمه مستقیماً تأیید نشد، مارکوس این مبادله را به عنوان لحظهای که پروژه عملاً محکوم شد، ذکر کرد. به زودی بعد از آن، فدرال رزرو ظاهراً هشداری غیر مستقیم به بانکهای شرکتکننده در لیبرا صادر کرد و آنها را از پیشرفت بیشتر منع کرد. مارکوس شکست پروژه لیبرا را به عنوان یک حرکت سیاسی خواند، نه مربوط به نگرانیهای قانونی یا قانونی، که آن را به عنوان «یک واقعیت سخت»، یاد کرد با توجه به ایمان او به حاکمیت قانون در آمریکا. با نگاه به چرایی شکست پروژه، مارکوس بر درسهای آموخته شده تأکید کرد، به ویژه بر ضرورت ساختن ابتکارات آینده بر روی شبکههای غیر متمرکز و بیطرف مانند بیتکوین. مارکوس نوشت: «اگر شما در تلاش هستید تا یک شبکه پولی باز برای جهان بسازید، باید آن را بر روی قویترین شبکه و دارایی احداث کنید.»